“အေကာင္းဆုံးသက္ေသ”

၁၈၈၃- ခုႏွစ္တြင္ ဂြ်န္ေရာ့ဘလင္းဟု အမည္ရသည့္ တီထြင္ဥာဏ္ရွိေသာအင္ဂ်င္နီယာတစ္ဦးသည္ နယူးေယာက္ျမိဳ႕ႏွင့္ ေလာင္းအိုင္လန္ကြ်န္းကို ဆက္သြယ္ေပးသည့္ ခမ္းနားၾကီးက်ယ္လွေသာ တံတားတစ္စင္းကို တည္ေဆာက္ရန္ စိတ္ကူးရရွိခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ကမာၻတစ္ဝန္းရွိတံတားတည္ေဆာက္ရာတြင္ကြ်မ္းက်င္သူမ်ားက ထိုတံတားမ်ိဳးတည္ေဆာက္ျခင္းသည္ မျဖစ္ႏိုင္သည့္စြမ္းေဆာင္မႈတစ္ရပ္ဟု ယူဆၾကျပီးေရာ့ဘလင္းကို သူ၏စိတ္ကူးအားေမ့ပစ္ရန္ေျပာခဲ့ၾကသည္။ ၎စိတ္ကူးသည္ လုပ္ေဆာင္ရန္မျဖစ္ႏိုင္သလို လက္ေတြ႔လည္းမက်ေပ။ ယခင္က လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ျခင္းမ်ိုဳးမရွိေသးေသာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ေပသည္။

ေရာ့ဘလင္းသည္ သူ၏စိတ္အာရုံထဲတြင္ရွိေနေသာ တံတား၏ပုံရိပ္ကို လ်စ္လ်ဴရႈ၍ မရဘဲျဖစ္ေနသည္။ သူသည္ထိုတံတားအေၾကာင္းကိုသာ တစ္ခ်ိန္လုံးေတြးေနမိသည္။ တံတားတည္ေဆာက္၍ ရနိုင္မည္ကို သူ၏ႏွလုံးသားထဲက နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္းသိေနသည္။ သူသည္ သူ၏စိတ္ကူးအိပ္မက္ကို အျခားသူတစ္စုံတစ္ေယာက္ႏွင့္မွ်ေဝရေတာ့သည္။ ထုိသူကားအျခားမဟုတ္။ အလားအလာေကာင္းေသာ အင္ဂ်င္နီယာတစ္ဦးျဖစ္သည့္ သူ၏သားဝါရွင္တန္ပင္ျဖစ္သည္။ သူ၏သားကို တံတားအမွန္တကယ္တည္ေဆာက္၍ရနိုင္ေၾကာင္း လက္ခံယုံၾကည္ေစနိုင္ခဲ့သည္။

ပထမဦးဆုံးအၾကိမ္အျဖစ္အေဖႏွင့္သားအတူအလုပ္တြဲလုပ္ကာ တံတားျပီးစီးေအာင္ျမင္နိုင္ေရး၊ အခက္အခဲအတားအဆီးမ်ားကို ေက်ာ္လႊားနိုင္ေရးဆိုင္ရာ သေဘာတရားမ်ားကို ၾကံဆခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔ေရွ႕ဆက္ရမည့္ခရီးတြင္ စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ျပင္းထန္ေသာစိန္ေခၚမႈရွိေနသည္။ သားအဖႏွစ္ေယာက္သည္ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ၊ အားေပးလႈ႔ံေဆာ္မႈၾကီးစြာျဖင့္ သူတို႔၏အိပ္မက္တံတားၾကီးကို တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကသည္။

စီမံကိန္းၾကီးမွာ အစေကာင္းခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ တံတားၾကီးတည္ေဆာက္ေနဆဲလအနည္းငယ္အၾကာတြင္ လုပ္ငန္းခြင္၌ ေၾကကြဲဖြယ္ရာ အျဖစ္ဆိုးတစ္ခုၾကံဳခဲ့ရသည္။ ထိုျဖစ္ရပ္မွာ မေတာ္တဆမႈတစ္ခုေၾကာင့္ ဂြ်န္ေရာ့ဘလင္းအသက္ဆုံးရွဳံးခဲ့ရျပီး ဝါရွင္တန္လည္းဒဏ္ရာရရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဝါရွင္တန္သည္ ဦးေႏွာက္တြင္ ထိခိုက္ပ်က္စီးမႈအခ်ိဳ႕ရွိခဲ့ျပီး လမ္းမေလွ်ာက္နိုင္၊ စကားမေျပာနိုင္ျဖစ္ရရုံသာမက လႈပ္ပင္မလႈပ္နိုင္ေတာ့ေပ။

“ဒီလိုျဖစ္မယ္ဆိုတာ ေျပာသားပဲ။”
“အရူးေတြ၊ အရူးစိတ္ကူးေတြပါကြာ။”
“စိတ္ကူးထဲေပါက္ကရျမင္တိုင္းလုိက္လုပ္တာ ရူးလို႔ေပါ့။”
လူတိုင္းက အဆိုးျမင္မွတ္ခ်က္မ်ားကိုသာ ေပးေနၾကသည္။

မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ဝါရွင္တန္သည္ ဖခင္ဂြ်န္ေရာ့ဘလင္းမရွိေတာ့သည့္အျပင္မိမိကိုယ္တိုင္လည္း ခႏၶာကိုယ္ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္မ်ားရွိေနသည္။ သို႔ေသာ္လည္း စိတ္ပ်က္အားေလွ်ာ့ျခင္းမရွိေပ။ ထို႔ျပင္တံတားကို ျပီးစီးေအာင္တည္ေဆာက္လိုသည့္ သူ၏ျပင္းျပေသာဆႏၵမွာလည္း ယခင္အတိုင္းထက္သန္ဆဲပင္။ သူသည္သာလွ်င္တံတားၾကီးအျပီးသတ္တည္ေဆာက္နိုင္မည့္နည္းလမ္းကိုသိသည့္ တစ္ေယာက္တည္းေသာသူျဖစ္ေနေပျပီ။

ထို႔ေၾကာင့္သူသည္ မိတ္ေဆြအခ်ိဳ႕ကို အားေပးလႈံ႕ေဆာ္ရန္၊ သူ၏စိတ္အားထက္သန္မႈမ်ားကို လက္ဆင့္ကမ္းေပးရန္ၾကိဳးစားခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္သူတို႔သည္ ထိုတာဝန္ကိုစိုးရြံ႕ေနၾကသည္။ ေဆးရုံတြင္းရွိ ခုတင္ေပၚတြင္ သူ လဲေလ်ာင္းေနစဥ္တြင္ ေနေရာင္ျခည္မ်ားက ျပတင္းေပါက္မ်ားကို ျဖတ္ကာ တိုးဝင္ေနသည္။ ေလျပည္ေလညွင္းမ်ားက ပါးလ်ေပါ့ပါးေသာ လိုက္ကာျဖဴမ်ားကို တြန္းေဝွ႔တိုက္ခတ္လိုက္ေသာအခါ သူသည္ အျပင္ဘက္မွ ေကာင္းကင္ၾကီးႏွင့္ သစ္ပင္ထိပ္ဖ်ားမ်ားကို ေခတၱျမင္လိုက္ရသည္။

ထိုတြင္ သူသည္ လက္မေလွ်ာ့ရန္ သတင္းစကားတစ္ခု ရရွိလိုက္သက့ဲသို႔ျဖစ္သြားသည္။ သူသည္ ရုတ္တရက္စိတ္ကူးတစ္ခုကို ရရွိလိုက္သည္။ သူလုပ္နိင္သည့္အရာမွာ လက္ေခ်ာင္းေလးတစ္ေခ်ာင္းလႈပ္ရွားနိုင္ျခင္းမွ်သာျဖစ္သည္။ ထိုလက္ေခ်ာင္းေလးကိုပင္ အေကာင္းဆုံးအသုံးျပဳရန္ သူဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ လက္ေခ်ာင္းေလးကုိ လႈပ္ရွားျခင္းျဖင့္ သူ၏ဇနီးႏွင့္ဆက္သြယ္နိုင္သည့္ သေကၤတဝွက္ (ကုတ္) တစ္ခုကိုတျဖည္းျဖည္းႏွင့္သူရရွိခဲ့သည္။

သူသည္ဇနီးသည္၏လက္ေမာင္းကို လက္ေခ်ာင္းေလးျဖင့္ေခါက္သည့္ အလားတူနည္းလမ္းကိုသုံးျပီး အင္ဂ်င္နီယာမ်ားကို ဘာလုပ္ရမည္ကိုေျပာခဲ့သည္။ ရူးမိုက္ရာက်သည္ဟု ထင္စရာရွိပါသည္။ သို႔ေသာ္ စီမံကိန္းၾကီးကေတာ့ တစ္ဖန္ျပန္လည္၍ အသက္ဝင္ခဲ့ပါျပီ။

ဆယ့္သုံးႏွစ္တိုင္တိုင္ ဝါရွင္တန္သည္ ဇနီးျဖစ္သူ၏လက္ေမာင္းကို လက္ေခ်ာင္းေလးျဖင့္ေခါက္၍ ညႊန္ၾကားခ်က္ေပးကာ ေနာက္ဆုံးတြင္ တံတားၾကီးကို အျပီးသတ္တည္ေဆာက္နိုင္ခဲ့သည္။ ယေန႔တြင္ ခမ္းနားၾကီးက်ယ္လွေသာ ဘရြတ္ကလင္းတံတားၾကီးသည္ လူသားတစ္ဦး၏အလံမလွဲစတမ္းစိတ္ဓာတ္ႏွင့္ မည္သည့္အေျခအေနတြင္မဆို အနိုင္မခံ အရႈံးမေပးတတ္ေသာသႏိ႒ာန္တို႔၏ေအာင္ပြဲသက္ေသအျဖစ္ ဂုဏ္က်က္သေရ ၾကီးမားစြာတည္ရွိေနေပသည္။ ၎တံတားၾကီးသည္ အင္ဂ်င္နီယာမ်ားႏွင့္ ၎တို႔၏အသင္းအဖြဲ႔လိုက္ေဆာင္ရြက္တတ္မႈ၏ သက္ေသသာမက လူတစ္ဝက္ခန္႔က ရူးေနျပီဟုယူဆခဲ့ၾကသူအေပၚ သူတို႔ယုံၾကည္ခ်က္ထားရွိမႈ၏ သက္ေသလည္းျဖစ္ေပသည္။ ၎သည္ဇနီးသည္၏ ခ်စ္ေမတၱာႏွင့္ ၾကီးမားေသာ သံေယာဇဥ္တို႔၏ သိသာလွေသာ အထိန္းအမွတ္လည္းျဖစ္ေပသည္။ သူသည္ ဆယ့္သုံးႏွစ္တိုင္တိုင္ ခင္ပြန္းသည္၏ သတင္းစကားမ်ားကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေဖာ္ကာ အင္ဂ်င္နီယာမ်ား လုပ္ေဆာင္ရမည့္လုပ္ငန္းမ်ားကို ေျပာၾကားခဲ့ရသူျဖစ္သည္။

ဤျဖစ္ရပ္သည္ ဆိုးရြားသည့္ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္မ်ားကို ေက်ာ္လႊားျပီး မျဖစ္နိုင္ေသာ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ေအာင္ျမင္ေပါက္ေျမာက္ေစနိုင္ေသာ ေလွခြက္ခ်ည္းက်န္အလံမလွဲစိတ္ဓာတ္ကို ေဖာ္ျပေနသည့္ အေကာင္းဆုံးဥပမာတစ္ခုျဖစ္ေပသည္။

ေန႔စဥ္ဘဝတြင္ အခက္အခဲမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရသည့္အခါ ကြ်န္ေတာ္တို႔၏အခက္အခဲအတားအဆီးမ်ားသည္ အျခားသူမ်ားရင္ဆိုင္ရသည္ႏွင့္ႏႈိင္းစာလွ်င္ လြန္စြာေသးငယ္ေနေပသည္။ အေျခအေနမည္သို႔ရွိပါေစ သႏိ႒ာန္ႏွင့္ဇြဲသာရွိပါက မျဖစ္နိုင္ဟုထင္ရေသာ စိတ္ကူးအိပ္မက္မ်ားလည္း အမွန္ျဖစ္လာနိုင္ေၾကာင္း ဘရြတ္ကလင္းတံတားၾကီးက ျပသေနပါသည္။

စည္သူထက္ (မအူပင္တကၠသိုလ္)

Ref: Determination and Persistence
မဂၤလာေမာင္မယ္၊ အမွတ္-၆၊ ဇြန္၊၂၀၁၃