"ႏြားႏို႔ထဲကဖားႏွစ္ေကာင္"

ဤဇာတ္လမ္းေလးသည္ ဖားႏွစ္ေကာင္အေၾကာင္းျဖစ္ပါသည္။ ဖားႏွစ္ေကာင္အနက္ တစ္ေကာင္က ဝဝျဖိဳးျဖိဳးရွိျပီး က်န္တစ္ေကာင္က ပိန္သည္။တစ္ေန႔တြင္ ထိုဖားႏွစ္ေကာင္သည္ အစာရွာထြက္လာရင္း ႏြားႏို႔စည္တစ္ခုအတြင္းသို႔ မေတာ္တဆျပဳတ္က်သြားေလသည္။ႏြားနို႔စည္၏ ေဘးနံရံမ်ားသည္ အလြန္ေခ်ာမြတ္ေနသျဖင့္ ဖားႏွစ္ေကာင္ အျပင္ထြက္၍ မရေတာ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ႏြားႏို႔မ်ားထဲတြင္သာ လွည့္ပတ္ကူးခတ္ေနရေတာ့သည္။

ဝျဖိဳးေသာဖားၾကီးက ပိန္ေသာဖားေလးကို သို႔ေျပာသည္။

"ဖားညီေလးေရ၊ ငါတို႔ေတြ ဆက္ျပီးေတာ့ ယက္ကန္ယက္ကန္နဲ႔ကူးေနလည္း အေၾကာင္းမထူးေတာ့ပါဘူးကြာ။ ႏြားနို႔ထဲနစ္ျပီးေသမွာက ေသမွာပဲကြ။ ဒါေၾကာင့္လက္ေလွ်ာ့လုိက္တာပဲ ေကာင္းမယ္။"

"ေတာင့္ထားပါဦး အစ္ကိုရယ္၊ ဆက္ျပီး ကူးပါဦး။ တစ္ေယာက္ေယာက္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို ေတြ႔သြားျပီး ဒီအထဲကထုတ္ေပးမွာပါ" ဟုပိန္ေသာဖားေလးက ျပန္လည္၍ ေျပာသည္။

ထို႔ေနာက္ သူတို႔ႏွစ္ေကာင္သည္ နာရီေပါင္းမ်ားစြာၾကာေအာင္ ဆက္လက္ ကူးခတ္ေနသည္။

ဝျဖိဳးေသာဖားၾကီးက ေျပာျပန္သည္။

"ဖားညီေလးေရ၊ အေၾကာင္းမထူးပါဘူးကြာ။ ငါသိပ္ပင္ပန္းေနျပီကြ။ မကူးနိုင္ေတာ့ဘူး။ နစ္ေတာ့မယ္။ ဒီေန႔ကလည္း တနဂၤေႏြေန႔ဆိုေတာ့ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့လူေတြလည္းတစ္ေယာက္မွ မရွိဘူး။ ငါတို႔ေတာ့ေသမယ့္ကိန္း ၾကံဳတာပဲကြာ။ ဒီထဲကေနထြက္နိုင္မယ့္နည္းလမ္းမရွိဘူး။"

သိ္ု႔ေသာ္ ပိန္ေသာဖားေလးက-

"ဆက္ၾကိဳးစားပါဦး၊ ဆက္ျပီးကူးပါဦး။တစ္ခုခုေတာ့ ျဖစ္လာမွာပါ။ ဆက္ျပီးသာကူးပါ "ဟုတိုက္တြန္းျပန္သည္။

ေနာက္ထပ္ႏွစ္နာရီ ကုန္လြန္သြားသည္။

ဝျဖိဳးေသာဖားၾကီးက ေျပာျပန္သည္။

"ငါေတာ့ဆက္ျပီး မကူးနိုင္ေတာ့ဘူး။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါတို႔ႏြားနို႔ထဲနစ္ေသမွာပဲဆိုေတာ့ ဒီလိုလုပ္ေနလို႔လည္း ဘာမွ မရွိဘူး။ ဘာအက်ိဳးရွိလာမွာမို႔လဲ။"

ဖားၾကီးသည္လက္ေလွ်ာ့အရွဳံးေပးစိတ္ျဖင့္ ကူးခတ္ေနျခင္းကို ရပ္တန္႔လိုက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ႏြားနို႔ထဲနစ္သြားေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ဖားပိန္ေလးကေတာ့ ကူးခတ္ျမဲကူးခတ္ေနသည္။

ဆယ္မိနစ္ခန္႔ရွိေသာၾကာလာေသာအခါ ဖားပိန္ေလးသည္ သူ၏ေျခေထာက္ေအာက္ရွိ ႏြားႏို႔မ်ားမာေက်ာလာသည္ကို ခံစားမိသည္။ သူ မရပ္မနားေမႊေႏွာက္ကူးခတ္ေနမႈေၾကာင့္ ႏြားႏို႔မ်ားေထာပတ္အျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲသြားေပျပီ။ထို႔ေၾကာင့္ဖားပိန္ေလးသည္ ႏြားနို႔စည္အျပင္ဘက္သိုိ႔ ခုန္ဆြခုန္ဆြႏွင့္ထြက္လာနိုင္ခဲ့ေပသည္။

ၾကီးမားေသာ အခက္အခဲတစ္စုံတစ္ရာႏွင့္ ၾကံဳလာတိုင္းကြ်န္ေတာ္တို႔အလြယ္တကူလက္ေလွ်ာ့အရွံဳးေပးေလ့ရွိပါသည္။အခက္အခဲကို ေအာင္ျမင္သည္အထိ ၾကံ့ၾက့ံခံမၾကိဳးစားဘဲ ဘာမွအက်ိဳးရွိလာမွာမဟုတ္ပါဘူးဟူေသာ အပ်က္ေတြးျဖင့္ လုပ္ကိုင္ဆဲအရာမ်ားကို ရပ္တန္႔ပစ္ေလ့ရွိပါသည္။ကြ်န္ေတာ္တို႔ဖားႏွစ္ေကာင္ထံမွ သင္ခန္းစာရယူသင့္ပါသည္။ မည္သည့္အေျခအေနတြင္မဆို ဇြဲမေလွ်ာ့ဘဲ အားသြန္ခြန္စိုက္ၾကိဳးစားမည္ဆိုလွ်င္အဆိုးဆုံးဟုထင္ရေသာအေျခအေနမွပင္ အေကာင္းဆုံးေသာ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားရရွိလာမည္မွာ ဧကန္ပင္ျဖစ္ပါေတာ့သတည္း။

စည္သူထက္(မအူပင္တကၠသိုလ္)
Ref: Two frogs in the milk
Author: Melissa D Zartman
မဂၤလာေမာင္မယ္
မတ္လ၊၂၀၁၃