"အထင္မွား"
အဘိုးအိုတစ္ဦးနွင့္ အသက္၂၅-ႏွစ္အရြယ္ရွိသားျဖစ္သူတို႔သည္ ရထားတစ္စီးေပၚတြင္ ထုိင္ေနၾကသည္။ ဘူတာမွ ရထားထြက္ခြာေတာ့မည္ျဖစ္သျဖင့္ ခရီးသည္အားလုံးသည္ မိမိတို႔၏ထိုင္ခုံတြင္ကိုယ္စီထိုင္ေနၾကသည္။`
ရထားစတင္ထြက္ခြာလာေသာအခါ လူငယ္သည္အလြန္ေပ်ာ္ရႊင္ေနျပီး သိလိုျမင္လိုစိတ္လည္း အလြန္မ်ားေနသည္။ သူသည္ ရထား၏ျပတင္းေပါက္ရွိေသာဘက္တြင္ထိုင္ေနသူျဖစ္ရာ လက္တစ္ဖက္ကိုျပတင္းေပါက္၏အျပင္သို႔ထုတ္ျပီး ျဖတ္သန္းတိုက္ခတ္ေနေသာေလကို ခံစားေနသည္။
သူက-
"ေဖေဖ ၾကည့္ပါဦး။ သစ္ပင္ေတြအကုန္လုံး ရထားေနာက္ေျပးလိုက္ေနတယ္" ဟုေအာ္ေျပာသည္။
အဘိုးအိုက သားျဖစ္သူ၏ ခံစားခ်က္ကို သေဘာက်ကာ ျပံဳးေနလိုက္သည္။
လူငယ္ေလး၏ နံေဘးတြင္ စုံတြဲတစ္တြဲထိုင္ေနျပီး သားအဖႏွစ္ေယာက္၏ေျပာစကားမ်ားကို နားေထာင္ေနသည္။ သူတို႔စုံတြဲသည္ အသက္၂၅-ႏွစ္အရြယ္ရွိ လူငယ္တစ္ေယာက္က ကေလးငယ္သဖြယ္ ျပဳမူေန၍ အနည္းငယ္စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေနၾကသည္။
တစ္ဖန္ လူငယ္ေလးက ရုတ္တရက္ေအာ္ေျပာျပန္သည္။
"ေဖေဖ ဟိုမွာေရအိုင္ေလးနဲ႔ တိရစာၦန္ေလးေတြကို ၾကည့္ပါဦး။ အရမ္းလွတယ္။ တိမ္ေတြလည္း ရထားသြားရာေနာက္ လိုက္ေနတယ္။"
စုံတြဲသည္ လူငယ္ေလးကို စိတ္ကသိကေအာက္ျဖစ္စြာ ၾကည့္လိုက္ၾကသည္။
မိုးရြာလာေသာအခါ ေရစက္အခ်ိဳ႕သည္ လူငယ္ေလး၏ လက္ကိုလာေရာက္ထိမွန္သည္။ သူသည္အလြန္ေပ်ာ္ရႊင္သြားျပီး မ်က္လုံးမွိတ္ထားလိုက္သည္။
သူကေအာ္ေျပာျပန္သည္။
"ေဖေဖ၊ မိုးေတြရြာေနျပီ။ သားကိုေရေတြလာထိတယ္။ ၾကည့္ပါဦးေဖေဖ။"
လင္မယားစုံတြဲသည္ မေနနိုင္ေတာ့ဘဲ-
"ဘာျဖစ္လို႔ ခင္ဗ်ားသားကို ဆရာဝန္ဆီပို႔ျပီး မကုေပးေသးတာလဲ " ဟုေမးေလသည္။
အဘိုးအိုက ဤသို႔ေျဖပါသည္။
"ဟုတ္ကဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဒီေန႔ပဲ ေဆးရုံကျပန္လာၾကတာပါ။ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕သားက သူ႔ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ ဒါပထမဆုံးအၾကိမ္ မ်က္စိျမင္ရတာမို႔ပါဗ်ာ။"
(သင္ခန္းစာ-အျဖစ္မွန္ကို မသိရေသးခင္တြင္ အျပစ္တင္ေဝဖန္ျခင္း မေစာပါႏွင့္။)
စည္သူထက္(မအူပင္တကၠသိုလ္)
မဂၤလာေမာင္မယ္၊၂၀၁၃-ခုႏွစ္၊ဧျပီလ
No comments:
Post a Comment
အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာမွတ္ခ်က္မ်ားကိုၾကိဳဆိုပါတယ္ခင္ဗ်ာ