အရံႈးမေပးတဲ့ အရံႈးသမား

သူငယ္စဥ္မွာ သူ႔ဦးေလးက ရုပ္ျပဇာတ္လမ္းထဲက စပါ့ခ္ပလပ္ဂ္ လို႔အမည္ရတဲ့ ျမင္းေလးကို အစဲြျပဳျပီး သူ႔ကို စပါ့ကီလို႔ ေခၚခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းဆိုတာ စပါ့ကီအတြက္ မျဖစ္ႏိုင္သေလာက္ပါပဲ။

ရွ...စ္တန္းမွာ သူက ဘာသာစုံက်တယ္။ အထက္တန္းေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ရူပေဗဒမွာ အမွတ္သုညရျပီး က်တယ္။ လက္တင္စာ၊ အကၡရာသခ်ၤာနဲ႔ အဂၤလိပ္စာလည္း က်တယ္။ အားကစားမွာ သူ႔ရဲ႕မွတ္တမ္းက ပိုေကာင္းမလာပါဘူး။ သူဟာေက်ာင္းရဲ႕ ေဂါက္သီးအသင္းမွာ ပါဝင္ခြင့္ရခဲ့ေပမဲ့ အဲဒီရာသီရဲ႕ အေရးပါတဲ့ပြဲမွာ မဆိုင္းမတြ ရံႈးနိမ့္ခဲ့ရပါတယ္။ အို…စိတ္မေက်ပြဲ ရွိတယ္ေလ။ ဒီပြဲမွာလည္း ရံႈးတာပါပဲ။

သူ႔ရဲ႕ ငယ္ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လုံး စပါ့ကီဟာ လူမႈေရးမွာလည္း ခြတီးခြက်ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ တျခားေက်ာင္းသားေတြက သူ႔ကို သေဘာမက်တာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဘယ္သူမွ အဲဒါကို သိပ္ဂရုမစိုက္ေတာ့တာ။ တကယ္ေတာ့ စပါ့ကီဟာ အတန္းေဖာ္တစ္ေယာက္ေယာက္က သူ႔ကို ေက်ာင္းခ်ိန္ျပင္ပမွာ ႏႈတ္ဆက္ရင္ အံၾသမိတတ္တယ္။ ခ်ိန္းေတြ႔ရင္ သူဘယ္လိုလုပ္မွာလဲဆိုတာ ေျပာျပဖို႔ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ အထက္တန္းေက်ာင္းမွာ သူက မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကို တစ္ခါမွ အျပင္မေခၚဖူးဘူးေလ။ သူက အပယ္ခံရမွာ၊ ဒါမွမဟုတ္ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိတာက အဟားခံရမွာကို စိုးရိမ္လြန္းေနတတ္တယ္။ စပါ့ကီက အရံႈးသမားတစ္ေယာက္ပါ။ သူေရာ၊ သူ႔ရဲ႕ အတန္းေဖာ္ေတြ…အားလုံး ဒါကို သိၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူက ဒါကို သည္းညည္းခံႏုိင္ဖို႔ သင္ယူခဲ့ပါတယ္။ အေျခအေနေတြက ျဖစ္ေပၚဖို႔ အလားအလာရွိရင္ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔ သူက အေစာၾကီးကတည္းက ဆုံးျဖတ္ထားပါတယ္။ အဲဒီလိုမွ မဟုတ္ရင္လည္း သူ႔ရဲ႕ လႊဲေရွာင္မရတဲ့ သာမာန္ေညာင္ညအဆင့္နဲ႔ သူေရာင့္ရဲပါလိမ့္မယ္။

ဒါေပမဲ့ စပါ့ကီအတြက္ အေရးပါတာတစ္ခုက ပုံဆြဲတာျဖစ္ပါတယ္။ သူက သူ႔ရဲ႕ အႏုပညာလက္ရာကို ဂုဏ္ယူပါတယ္။ တျခား ဘယ္သူကမွေတာ့ အသိအမွတ္မျပဳပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒါကသူ႔အတြက္ အေရးပါပုံမရပါဘူး။ အထက္တန္းေက်ာင္းရဲ႕ ေနာက္ဆုံးႏွစ္မွာ သူက ကာတြန္းတခ်ိဳ႕ကို ေက်ာင္းႏွစ္ပတ္လည္ စာေစာင္ကို ပို႔ပါတယ္။ အယ္ဒီတာေတြက ဒီသေဘာထားအျမင္ေတြကို ျငင္းပယ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး ျငင္းပယ္ျခင္း ခံခဲ့ရေပမဲ့ စပါ့ကီက သူ႔ရဲ႕ အရည္အခ်င္းကို လက္ခံယုံၾကည္ပါတယ္။ သူက ပန္းခ်ီဆရာ ျဖစ္လာဖို႔ေတာင္ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ အထက္တန္းေက်ာင္းျပီးသြားတဲ့အခါ သူက ေဝါ့ဒစ္စေန စတူဒီယုိကို စာေရးခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔က သူ႔ရဲ႕အႏုပညာလက္ရာ နမူနာေတြကို ေတာင္းခဲ့ပါတယ္။ ဂရုတစိုက္ျပင္ဆင္ခဲ့ေပမဲ့ အဲဒါလည္း ျငင္းပယ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ သူဟာအရံႈးသမားဆိုတာ ေနာက္ထပ္အတည္ျပဳခ်က္တစ္ခုပါပဲ။

ဒါေပမဲ့ စပါ့ကီက လက္မေလွ်ာ့ေသးပါဘူး။ အဲဒီအစား သူက သူ႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ဘဝဇာတ္လမ္းေတြကို ကာတြန္းေတြနဲ႔ေျပာျပဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္။ အဓိကဇာတ္ေဆာင္က အျမဲတမ္းအရံႈးသမား၊ အလြန္ခ်ာတဲ့ စာမလိုက္ႏိုင္တဲ့ ေက်ာင္းသားကို သေကၤတျပဳထားတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ သူ႔ကို ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ စပါ့ကီရဲ႕ ကာတြန္းဇာတ္ေကာင္က လူအမ်ိဳးအစားမ်ားစြာရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈျဖစ္ရပ္တစ္ခု ျဖစ္လာလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ လူေတြက အဲဒါကို "ခ်စ္စရာ အရံႈးသမားေလး"လို႔ အလြယ္တကူ မွတ္မိသိရွိႏိုင္ပါတယ္။ သူက လူေတြကို သူတို႔ရဲ႕ အတိတ္က နာက်င္ျပီး ရွက္ရြံ႕စရာျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္ေတြ၊ သူတို႔ရဲ႕ နာက်င္မႈေတြနဲ႔ သူတို႔ ေဝမွ်ခဲ့တဲ့ လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈေတြကို သတိရေစလို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဇာတ္ေကာင္က မၾကာခင္မွာ "ခ်ာလီဘေရာင္း" ဆိုျပီး တစ္ကမၻာလုံးမွာ နာမည္ေက်ာ္လာခဲ့ပါတယ္။ သူၾကိဳးစားမႈကို အရံႈးေတြမ်ားစြာက မတားႏိုင္ခဲ့တဲ့ေကာင္ေလး၊ သူ႔ရဲ႕လက္ရာေတြ ထပ္ခါထပ္ခါ ျငင္းပယ္ခံခဲ့ရတဲ့ ေကာင္ေလးစပါ့ကီဟာ အလြန္ေအာင္ျမင္တဲ့ ကာတြန္းဆရာ ခ်ားလ္စ္ ရႊတ္လ္ထ္စ္ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ရုပ္ျပဇာတ္လမ္း Peanuts ဟာ စာအုပ္ေတြ၊ တီရွပ္ေတြ၊ ခရစ္စမတ္အထူးပစၥည္းေတြကို ဆက္လက္ လံႈ႕ေဆာ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ တစ္ခါက တစ္စုံတစ္ေယာက္ မွတ္ခ်က္ျပဳခဲ့သလိုပဲ ဘဝဟာ တစ္နည္းနည္းနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အားလုံးအတြက္၊ အရံႈးသမားေတြအတြက္ေတာင္ နည္းလမ္းရွာေပးတယ္ဆိုတာကို သတိေပးေနပါေသးတယ္။

စပါ့ကီရဲ႕ဇာတ္လမ္းက ကြ်န္ေတာ္တို႔အားလုံးကို ဘဝမွာ အလြန္အေရးၾကီးတဲ့ စည္းမ်ည္းတစ္ခုကို သတိေပးေနပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔အားလုံးဟာ အခက္အခဲေတြ၊ စိတ္ပ်က္စရာေတြကို မၾကာခဏဆိုသလို ရင္ဆိုင္ေနရပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ အဲဒါကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းမလဲဆိုတာ ေရြးခ်ယ္စရာရွိေနပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဇြဲေကာင္းမယ္ဆိုရင္၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ယုံၾကည္မႈကို ခိုင္မာစြာ ဆုပ္ကိုင္ထားမယ္ဆိုရင္၊ ဘုရားသခင္က ကြ်န္ေတာ္တို႔ကိုေပးခဲ့တဲ့ အတုမရွိတဲ့ ပင္ကိုစြမ္းရည္ေတြကို ကြ်န္ေတာ္တို႔က ဆက္လက္ ဖြံ႕ျဖိဳးေနေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုရင္ ဘာေတြ ျဖစ္လာႏိုင္မလဲဆိုတာ ဘယ္သူသိမွာလဲ။ အခက္အခဲေတြကပဲ ထြက္ေပၚလာတဲ့ စိတ္ဓာတ္လႈံ႔ေဆာ္ဖို႔ စြမ္းရည္ေတြ၊ ထိုးထြင္းသိျမင္မႈေတြန႔ဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အဆုံးသတ္ေကာင္း အဆုံးသတ္ႏိုင္ပါတယ္။ အဆုံးမွာေတာ့ ဘုရားသခင္အဖို႔ အရံႈးသမားဆိုတာေတြ မရွိပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ေအာင္ႏိုင္သူေတြက ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ဖို႔ အခ်ိန္ပိုၾကာရံုေလးပါ။

စည္သူထက္ (မအူပင္တကၠသိုလ္)
Ref: "The Loser Who Never Gave Up" by
"CAPT J. David Atwater, CHE, USN"
[The Best English magazine, October,2014]