အသက္ကိုးႏွစ္အရြယ္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ေရခဲမုန္႕ဆိုင္ထဲကို ၀င္လာတယ္။
စားပြဲထိုး....."ဘာလိုခ်င္လို႔လဲေကာင္ေလး"
... ေကာင္ေလး....."ေရခဲမုန္႔ကေတာ့တစ္ခုဘယ္ေလာက္လဲ"
စားပြဲထိုး....."15ရူပီး"
အဲဒီအခါမွာ ေကာင္ေလးက သူ႕ရဲ႕ပိုက္ဆံအိတ္ကို စစ္ၾကည့္ျပီး
"ေရခဲမုန္႔ ကေတာ့အေသးကေရာ ဘယ္ေလာက္လဲ" လို႔ေမးတယ္။
"12ရူပီး"လိ႔ုစားပြဲထိုးက စိတ္ခပ္တိုတိုနဲ႔ ေျဖတယ္။
ေကာင္ေလးက ေရခဲမုန္႔ကေတာ့အေသးတစ္ခုကို မွာစားပါတယ္။ေငြေပးျပီးတဲ့ေနာက္ ထြက္သြားပါတယ္။
စားပြဲထိုးက ပန္းကန္အလြတ္ေတြကို သိမ္းဖို႔လာတဲ့အခါမွာ.......
သူ႔ရဲ႕မ်က္လုံးထဲက မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လာခဲ့ပါတယ္။
ေကာင္ေလးက 3ရူပီး ကိုသူ႔အတြက္ေဘာက္ဆူးအျဖစ္ထားခဲ့တယ္ေလ....
ဇာတ္လမ္းေလးရဲ႕သင္ခန္းစာကေတာ့ လူတိုင္းကို ကိုယ့္မွာရွိတာေလးနဲ႔ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္လုပ္ေပးပါတဲ့။
************
ဒီဇာတ္လမ္းေလးမွာ ေကာင္ေလးက ေရခဲမုန္႕ကေတာ့အၾကီးကို စားနိုင္ရဲ႕သားနဲ႔ ေရခဲမုန္႔အေသးကိုပဲစားခဲ့ျပီး ပိုတဲ့ပိုက္ဆံေလးကို စားပြဲထိုးကိုေပးခဲ့ပါတယ္။
ဒီစာကိုဖတ္ျပီးတဲ့အခါ---
ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဘ၀မွာလည္းအခက္အခဲေတြ႔ေနတဲ့သူေတြကို ေငြအမ်ားၾကီးရွိမွ မဟုတ္ဘဲကိုယ္တတ္နိုင္တာေလးနဲ႕ကူညီလို႔ရပါတယ္။
အဲဒီလိုပါပဲ ကိုယ့္ရဲ႕မိဘ၊ကိုယ္ခ်စ္ခင္တဲ့မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္း၊ကိုယ္ျမတ္ႏိုးရတဲ့သူေတြကို ကိုယ္တတ္ႏိုင္တာေလးနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္လုပ္ေပးနိုင္ပါတယ္ဆိုတဲ့အျမင္ေလးကို ကြ်န္ေတာ္ ရလုိက္ပါတယ္။
ေငြကပဓာနမက်ပါဘူး။
ေစတနာနဲ႔ခ်စ္ခင္မႈကသာအေရးပါတာမဟုတ္လားဗ်ာ။
မိတ္ေဆြတို႔ရဲ႕အျမင္ကေရာ ဘယ္လိုရွိမလဲ သိခ်င္မိပါေသးတယ္။
စည္သူထက္ဘာသာျပန္ဆိုသည္
